Simon

We leren de hoofdpersoon Simon in 1988 kennen als een vrolijke flierefluiter, die een coffeeshop en een strandtent exploiteert.

Hij benadert elke vrouw met dubbelzinnigheden en moet zelf het hardste lachen om zijn moppen. Toch kan niemand kwaad op hem worden, want hij is het type ruwe bolster, blanke pit. Hij is gastvrij en voor vrienden gaat hij door het vuur. Hij houdt van avontuur en reist af en toe naar Thailand om als stuntman in Vietnamfilms te spelen. Het heeft hem geen Oscar opgeleverd, maar wel een Thaise ex-vrouw en twee kinde­ren. Als Simon tandartsstudent Camiel omver rijdt, komt het tot een vriend­schap, gebaseerd op Camiels bewondering voor Simon, die alles durft wat hij niet durft. Dat Camiel homoseksueel is, is voor Simon geen punt: hij praat immers ‘helemaal niet als een homo’. Camiel beleeft vrolijke tijden met Simon en zijn vriendenkring, tot de vriendschap abrupt eindigt tijdens een vakantie in Thai­land.

Veertien jaar later komen de twee elkaar weer tegen. Simon is kaal en zegt laco­niek dat hij kanker heeft. Camiel besluit Simon bij te staan in het hopeloze ge­vecht met de dood.

“Niet alleen buitengewon ontroerend, maar ook ontzettend grappig, lief en her­kenbaar” (AD)