La venue de l’avenir

De Engelse titel – Colours of Time – geeft veel weg over de esthetiek van La venue de l’avenir. Kleur is belangrijk in deze oogstrelende verbeelding van twee verhalen – dat van de 21-jarige Adèle in 1895 en dat van haar afstammelingen die in de huidige tijd bij elkaar gebracht zijn door het lot en op zoek gaan naar hun familieachtergrond. (Filmkrant)

Wanneer ze onverwachts samen een verlaten huis erven op het platteland van Normandië ontdekken ontdekt een groep neven en nichten dat ze een bijzondere familiegeschiedenis delen. In 1895 ging hun voorouder Adèle, 21 jaar oud, op zoek naar haar moeder in het avant-gardistische Parijs De stad was op dat moment het hart van een nieuwe kunstwereld met de opkomst van de fotografie en de doorbraak van de impressionistische schilderkunst. Terwijl de afstammelingen Adèles spoor volgen, ontdekken ze dat haar verhaal verweven is met die bruisende kunstwereld en zelfs kruist met dat van Claude Monet.

“Een verrassend aangenaam kijkavontuur over familie, liefde, ambities en kunst, dat heen en weer fladdert tussen twee tijdsgewrichten.” (Filmkrant)