Babel

“Toen alles mensen nog één taal spraken en één gemeenschap vormden, bouwden ze een toren die moest reiken tot in de hemel.

God oordeelde dat de nijvere bouwers te ambitieus waren – ze probeerden gelijk te zijn aan hem – en hij strafte hen met de Babylonische spraakverwarring. De mensen konden elkaar niet meer verstaan en raakten verspreid over de aarde. De film Babel van Alejandro González Iñárritu is eveneens een ambitieus bouwwerk. De opnamen duurden ruim een jaar en vonden plaats op drie continenten. Net als in zijn vorige films Amores perros en 21 Grams verbindt de Mexicaan weer verschillende verhaallijnen.

Het vertrekpunt van Babel is een schot dat wordt afgevuurd door de jongste van twee Marokkaanse broertjes, met het geweer dat hun vader een dag eerder heeft geruild met de buurman. Ze kunnen er roofdieren mee verjagen als ze de geiten hoeden. Het wapen zou drie kilometer ver kunnen schieten. Uit baldadigheid mikken de jochies op een bus in de verte. In de bus wordt een Amerikaanse toeriste getroffen, die met haar man op reis is om de dood van hun derde kindje te verwerken. Niet veel later is op alle nieuwszenders te horen dat er en Amerikaan is doodgeschoten door een terrorist. Ondertussen verdwalen de twee andere bloedjes van kinderen in het bloedhete grensgebied tussen Amerika en Mexico, nadat de lieve, illegale Mexicaanse oppas ze mee heeft genomen naar de bruiloft van haar zoon, net over de Mexicaanse grens. En in Japan worstelt een doofstom meisje met de zelfmoord van haar moeder. Haar vader is een rijke, drukke zakenman die jaren geleden na een jachtvakantie het geweer aan zijn Marokkaanse gids heeft gegeven waarmee het fatale schot uit de openingsscène is afgevuurd.

“De film pakt de kijker bij de lurven, sleept hem mee en dompelt hem onder. Na afloop happen we naar adem. Babel is grootse cinema” (Parool)

“Babel is een met grote intensiteit gefilmd mozaïek van persoonlijke drama’s” (HD)