In de berichtgeving over het conflict tussen Israëliërs en Palestijnen blijven hun kinderen doorgaans buiten beeld. Hoe ervaren zij de situatie en hoe zien zij de andere partij? De regisseur B.Z. Goldberg maakte hierover een film in de relatief rustige periode van 1997 tot de zomer van 2000.
Drie jaar lang volgden de filmmakers een aantal negen- tot dertienjarigen uit Jerusalem van diverse culturele en etnische achtergrond. Kinderen van zowel gematigde als extremistische Palestijnse en Israëlische ouders komen aan het woord in hun eigen woonomgeving. Er werd dus in West- én in Oost-Jerusalem gedraaid.
Omdat kinderen op die leeftijd doorgaans nog wat eerlijker en directer reageren op vragen van hun interviewers dan wat oudere tieners, ontstond er een ongekuist beeld van de omgeving waarin deze jonge mensen opgroeien en van de ideeën die hen door ouders en opvoeders worden meegegeven.
Hoewel die scholieren op nog geen twintig minuten afstand van elkaar wonen, weten ze vrijwel niets van elkaar en leven ze in compleet afwijkende werelden. Het wordt duidelijk dat sommigen al op jonge leeftijd hopeloos verstrikt zijn geraakt in de haat van de regio. En met de leeftijd lijkt de verwijdering tussen de kinderen alleen maar toe te nemen.
Een beklemmende film!
“Alle verhalen zijn even dramatisch, emotioneel en zonder zelf-censuur” (Catalogus Filmfestival Rotterdam)
De titel van de film die we draaien voor de start van het Leiden International Film Festival (LIFF) is bekend! Al een paar jaar werkt het Filmhuis Lisse samen met de programmeur van het Leiden International Film Festival. Dankzij het LIFF kunnen wij een pre première vertonen van een film die pas in januari van […]
Van enkele oud-leden kregen we de vraag hoe ze opnieuw lid konden worden. Vroeger, toen we de oude vertrouwde programma folder bij hen in de bus stopten, zat daar nog een acceptgirokaart in. Even een handtekening zetten, op de post doen en klaar. De tijden zijn veranderd. We bezorgen nu het algemene programma boekje van […]