Last Dance

Last Dance vertelt het verhaal van de plotse 75-jarige weduwnaar Germain met een warme oprechtheid. Het verhaal blijft klein en het drama wordt niet opgeblazen. Het gaat simpelweg om Germains groei, zijn rouwverwerking en de moeite die hij heeft met de bedrukkende bezorgdheid van zijn familieleden.

Germain geniet volop van zijn pensioen wanneer hij op 75-jarige leeftijd plots weduwnaar wordt. Meteen snelt zijn familie te hulp en dringen ze zichzelf op om voor hem te zorgen: geplande belafspraken en bezoeken, eten naar hem brengen, … Germains leven wordt tot in de puntjes voor hem geregeld. Maar hij heeft andere prioriteiten, want hij en zijn vrouw hebben elkaar iets beloofd voor zij stierf. Degene die achterblijft moet afmaken wat de ander begonnen is, dat was de belofte van Germain aan zijn onverwacht overleden vrouw Lise. Lise was bezig met een dansvoorstelling en dus zit er voor Germain niets anders op dan vragen of hij haar plek in kan nemen. Tot zijn verbazing is het antwoord ja en dat betekent dat Germain een periode van veel repetities voor de boeg heeft in een hedendaagse dansgroep met een excentrieke choreografe. Al dansend leert hij te rouwen, maar daar durft hij zijn  bezorgde familie niets over te zeggen. Ondertussen blijven die hem op allerlei tijdstippen lastigvallen. Hij vertelt ze daarom niet waar hij mee bezig is, bang dat ze het hem zouden verbieden. Dat leidt tot ongemakkelijke en komische  situaties.

“Acteur François Berléand speelt de rol met verve en het mooiste is om te zien hoe zijn personage daadwerkelijk ontspant en flexibeler wordt naarmate de repetities van de dansvoorstellingen vorderen.” (Filmtotaal)
“Heimelijke rouwverwerking op het podium. De gepensioneerde Germain heeft weinig op met de podiumkunsten. Maar als zijn vrouw plotseling sterft, besluit hij in dit belegen komische drama de moderne dansvoorstelling af te maken waar zij aan begonnen was.” (Filmkrant)
“Last Dance is zoveel meer dan een feelgood. Het is een ode aan rouwverwerking. Daar doen we allemaal aan, maar we uiten het soms anders. Een liefdevolle film die weet te raken. Dikke aanrader, dit fraaie staaltje.” (De Progagonisten)