Il y a longtemps que je t’aime

Vanaf het moment dat Juliette wegens moord de gevangenis in moet, verbreken haar ouders alle contact tussen haar en haar kleine zusje Léa, met wie ze vroeger heel close was. Wanneer Juliette na 15 jaar vrijkomt besluit Léa, die inmiddels getrouwd is en twee kinderen heeft, haar in haar huis in Nancy op te nemen.

Léa’s man is niet erg enthousiast over het feit dat er een ex-gedetineerde in zijn huis komt wonen wat spanningen in het gezin veroorzaakt. Léa doet echter wel haar uiterste best om de fragiele verhoudingen te herstellen en Juliette te betrekken in haar dagelijks leven. Ze neemt haar mee naar de universiteit waaraan ze doceert, gaat met haar zwemmen en neemt haar mee naar etentjes met haar vrienden. Het blijkt alleen niet zo eenvoudig alle voorbijgaande jaren van afwezigheid en vooroordelen zomaar te overbruggen en bespreekbaar te maken, waardoor echte toenadering tussen de zussen moeilijk is.

De kinderen van Léa ontwikkelen echter wonderbaarlijk snel een goede band met de kille Juliette en ook de in zichzelf teruggetrokken vriend van Léa, Michel, vat warme gevoelens voor haar op. Juliette klimt langzaamaan weer op uit het dal maar blijft worstelen met de vraag hoe ze haar pijnlijke verleden voorgoed van zich af kan schudden en zich weer kan overgeven aan het leven.

“Philippe Claudel kruipt in de poriën van twee zussen die op volwassen leeftijd weer helemaal overnieuw moeten leren wat bloedverwantschap is. (…) De film maakt indruk door de kalme en impliciete manier waarop hij de gebeurtenissen naar een climax voert.” (Filmkrant)