Humor, warmte en wanhoop gaan hand in hand en maken van I, Daniel Blake een oprechte, emotionele en uiterst innemende film. Winnaar van de Gouden Palm in Cannes 2016.
De 59-jarige Daniel Blake verdient als timmerman zijn brood. Na het overlijden van zijn vrouw woont hij alleen. Daar kan hij zich aardig redden en knutselt hij in zijn vrije tijd graag aan mooie houten dingen. Tot hij een hartaanval krijgt, arbeidsongeschikt wordt en voor het eerst van zijn leven een beroep op de Staat moet doen. Hij probeert zich een weg te banen door het onpersoonlijke en bureaucratische uitkeringssysteem. Daarbij ontmoet hij de alleenstaande moeder Katie en haar twee kinderen. Ze steunen elkaar en vinden samen hun waardigheid terug… Winnaar van de Gouden Palm in Cannes. Publieksfavoriet op het Internationaal Filmfestival in Leiden.
“Een aanklacht tegen een onmenselijk beleid. Een verhaal met heel veel humor, warmte en tederheid.” (De Morgen)
“Een vlammend commentaar op onze tijd van een onverdelgbare Ken Loach” (Humo)“Ongetwijfeld Loach’ beste film in jaren.” (Vertigo).
Dinsdagavond 15 februari ’22 heeft de minister van gezondheid weer gesproken en zijn boodschap was duidelijk. De maatregelen tegen de uitbreiding van het COVID-19 virus worden in stappen afgebouwd. De culturele instellingen krijgen weer een beetje lucht en mogen tot 01:00 uur open blijven! Dat betekent dat wij onze voorstellingen weer op de oude tijd […]
Dinsdagavond 25 januari ’22 hebben de premier en de minister van gezondheid weer gesproken en hun boodschap was duidelijk. De maatregelen tegen de uitbreiding van het COVID-19 virus worden versoepeld, de culturele instellingen krijgen weer een beetje lucht en mogen tot 22:00 uur open blijven! Dat betekent dat wij onze voorstellingen een half uur eerder […]