Sous le sable

In ‘Sous le Sable’ is Charlotte Rampling Marie, universitair docente Engelse letterkunde in Parijs, die in het begin van de film met haar man Jean op zomervakantie naar Les Landes gaat.

Een normaal stel dat goed op elkaar is ingespeeld. Op de eerste dag van de vakantie gaan ze naar het strand. Zij blijft liever wat lezen, hij gaat zwemmen. Maar hij komt niet terug van de zwempartij!

Jean is weg maar ze weigert het verlies van haar man te accepteren. Ze zet gewoon thee voor twee, koopt opgewekt een nieuwe stropdas voor haar verdwenen echtgenoot en voelt Jean’s armen om zich heen als ze slaapt. Deze even extreme als geloofwaardige overlevingsstrategie wordt door Ozon met grote soberheid in beeld gebracht. We zien hoe Marie weer aan het werk gaat, vrienden bezoekt, een romance met een charmante vijftiger begint, kortom haar leven weer oppikt. Maar waarom doet ze alsof Jean er nog is? Weet ze iets wat wij niet weten? Is hij teruggekeerd?

Dat is het spelletje dat Ozon met ons speelt. En het houdt de spanning er goed in.

“Een prachtig pleidooi voor de fantasie” (DvdH)