Le fabuleux destin d’Amélie Poulain

Amélie is een gevoelige jonge vrouw die zich na de bizarre dood van haar moeder heeft teruggetrokken in een breekbare wereld waarin de kleinste genoegens van het grootste belang zijn.

Zo geniet Amélie er van om het gestolde karamellaagje op de crème brûlée door te prikken met het puntje van haar lepel. Gedurende de hele film worden personages geïntroduceerd aan de hand van opsommingen van dergelijke voorkeuren en aversies. Vooral in de adembenemende opening wordt de kijker overspoeld met een stroom aan grappige futiliteiten en wetenswaardigheden. Aartsromanticus Jeunet creëert een wereld waarin lot en toeval onlosmakelijk verbonden zijn, en waarin kleine oorzaken grote gevolgen hebben. Op de dag dat ze op de radio hoort dat Lady Di is verongelukt in een Parijse tunnel besluit Amélie om het noodlot te tarten: ze gaat zich inzetten om op hoogst eigenzinnige wijze allerlei mensen te helpen, daarmee haar eigen hunkering naar liefde onderdrukkend.

De oproep om het leven te omarmen werd door Jeunet dermate origineel, speels en meeslepend verpakt dat zelfs de grootste cynicus zich ervoor gewonnen zou moeten geven.

“Het verdient lef om alle cynisme overboord te gooien. Amélie komt daar heel goed mee weg.”(Volkskrant)