Boléro

Kostuumdrama van Anne Fontaine (Coco avant Chanel) waarin componist Maurice Ravel, ondanks een writer’s block, zijn meesterwerk de Boléro creëert. Zijn muziek was veel later te horen in de films 10 (met Bo Derek en Dudley Moore) en Les uns et les autres…

Parijs in de roaring twenties. We volgen Maurice Ravel, die op dat moment als de belangrijkste (nog levende) componist van het land wordt gezien. Hij werkt aan een compositie voor Ida Rubinstein, een extravagante Russische choreografe. Iets zinderends moet het worden, erotisch en gewaagd. Maar terwijl de stad bruist, blijft het bij Ravel stil. Hij verliest zich in zelfkritiek, en in herinneringen aan eerdere mislukkingen. Overal om zich heen hoort hij inspiratie, maar hij krijgt niets op papier. Hoe dichter de deadline nadert, hoe groter zijn writer’s block wordt. Tot daar ineens een ritme is, en een opzwepende, sensuele melodie die de basis vormen voor wat zijn wereldberoemde meesterwerk is geworden: de Boléro. Ravel erkent, na het debuut van “Bolero” uit 1928, aan zijn vriend Cipa het waarschijnlijk zijn meesterwerk zal worden, en voegt er droogjes aan toe: “Jammer dat het muziek mist…”

“‘Boléro’ vertelt maar weinig over het ontstaan van een wereldberoemde compositie.” (Trouw)
“Deze verfilmde boulevardkomedie bewijst dat Ravels compositie jaren vóór 10 en Les uns et les autres de motor van handeling was. De gelikte verfilming, die tegen het einde wat sloom wordt, is nu vooral amusant om wat destijds doorging voor excentriek en modieus.” (VPRO)
“Hoe Ravels Boléro uitgroeide tot de ultieme sekstrack.” (NRC) 
“Een elegant rafelig historisch portret van de man achter de beroemde muziek.” (Variety)